| Monday 15.05.2023
| 6.00 p.m. (GMT +2)
| Join Zoom Meeting
https://us02web.zoom.us/j/82669038611?pwd=dVNQcy9RSGFsSlhOU2hva01zOTJHUT09
| Passcode: 150523
| Watch live on our YouTube channel
| Scroll down for greek – Δείτε παρακάτω την ανακοίνωση στα ελληνικά |
–
Speakers:
Ivana Savić (LLM, MBA) will deliver a presentation on the concept of intergenerational rights, encompassing the rights of children and the environment from the perspectives of International Law and EU Law. The presentation will focus on the rights and obligations of various actors involved, as well as the challenges and opportunities for effectively realising the environmental rights of children domestically, regionally and internationally within the framework of the International Law of Cooperation and Sustainable Development.
Ivana is an internationally recognized human rights and sustainability expert with more than 14 years of experience in international development, environmental sustainability, energy, human rights, policy and law development. Ivana is well experienced in designing processes and building architecture for human rights and sustainable development, with a proven record of generating transformative changes and innovative solutions to the encountered and emerging challenges, especially in the processes leading up to the Rio+20 and the adoption of the UN Sustainable Development Goals. Ivana is an external Ph.D. candidate at the Institute of Private Law at Leiden University with the research topic International Environmental Rights of the Child.
Manos Kalaintzis & Stefanos Katsoulis (Ph.D., MSc.) will address Intergenerational justice through the lens of human rights. Intergenerational justice has become a crucial concern in recent years, with growing awareness of the impact of current human activities on future generations. The concept of intergenerational justice revolves around the idea that present generations have a responsibility to leave a world that is livable, sustainable, and just for future generations.
Intergenerational justice is not only concerned with environmental sustainability but also with ensuring that future generations will have access to basic needs such as food, water, shelter, and education. Several human rights are relevant to intergenerational justice, including among others the right of everyone to the enjoyment of the highest attainable standard of physical and mental health, the right to a healthy environment, the right to adequate food and water, the right to education, and the right to cultural heritage. Recently the right to a healthy environment has been formally recognised.
The temporal dimension of intergenerational justice presents unique challenges for human rights. Intergenerational justice is concerned with the long-term future, making it difficult to enforce in the present. Moreover, the benefits of promoting intergenerational justice are not immediate, making it challenging to generate political will for action. It is also required to integrate the principles of intergenerational justice into international human rights law and to develop new metrics for assessing the impact of human activities on future generations. However, human rights provide a framework for ensuring that the needs and interests of future generations are taken into account in decision-making processes.
All people have the right to a clean, healthy, and sustainable environment. As human rights and the environment are interdependent, a clean, healthy, and sustainable environment is necessary for the full enjoyment of a wide range of human rights, such as the rights to life, health, food, water and sanitation, and development, among others. Despite myriad international agreements, as well as national laws and policies, the condition of our environment keeps deteriorating. The global crises we currently face, including climate change, the loss of biodiversity, and pollution, represent some of the biggest threats to humanity, severely affecting the exercise and enjoyment of human rights.
We will examine the complexities of the recognition and the evolution of those concepts through the jurisprudence of European courts.
Manos holds a law degree from the Aristotle University of Thessaloniki, an LLM from the International Hellenic University on Transnational and European Commercial Law and Arbitration, an LLM from the Democritus University of Thrace on Public International Law, and an LLM from the KU Leuven on Public International and European Law. He is currently a student at the National school of Judiciary. He was administrative assistant and research assistant the the ”UNESCO Chair in Intercultural Policy”of the University of Macedonia. He had been an expert at the European Economic and Social Committee (EESC) and had been employed at the European Parliament as a policy advisor on constitutional and citizens’ affairs.
Stefanos is a PhD candidate in the Law of International Economic Organizations at the University of Macedonia. He holds an MA in International Economic Relations and a BA in International and European Economic Studies from the same University. His research interests focus on the law of international organizations and the legal framework of regional trade agreements, the 2030 Agenda for Sustainable Development, as well as on human rights protection related topics with an emphasis on economic, social and cultural rights. He is an administrative staff member of the Training and Lifelong Learning Center of the University of Macedonia and a research associate at the “UNESCO Chair in Intercultural Policy”. He serves as the President of Thessaloniki Youth Club for UNESCO.
Project coordinator Asterios Tsioumanis (PhD, MSc), TIESS, will facilitate the open seminar providing introductory remarks.
Asterios has an academic background in agricultural and environmental economics, with his doctorate thesis, awarded in 2004 by the Aristotle University, Thessaloniki, focusing on public perceptions towards applications of modern biotechnology, including genetically modified food. As a writer for the Earth Negotiations Bulletin, he has followed closely developments in international environmental policy for the past decade.
–
Program
6.00- 6.10
Registration
6.10- 6.15
Welcome – Introductory remarks
Asterios Tsioumanis, Facilitator – Transdisciplinary Institute for Environmental and Social Studies (TIESS)
6.15- 6.45
Intergenerational rights, encompassing the rights of children and the environment. EU and International framework.
Ivana Savić
6.45- 7.30
Jurisprudence of the climate crisis in the constitutions, supreme courts and the ECHR.
Manos Kalaintzis & Stefanos Katsoulis
7.30- 7.50
Discussion
7.50- 8.00
Closing remarks
–
Seminar
The seminar will be held in a hybrid format in-person and online (via Zoom). A limited number of invitations will be issued for in-person participants, following COVID-19-related restrictions.
Online participation requires no prior registration. The seminar will be held in English. A report including key messages as well as all project’s deliverables will be translated in Greek in the project’s website.
–
Project
The Transdisciplinary Institute for Environmental and Social Studies (TIESS), in collaboration with a group of academic researchers, was successful to its application for a Jean Monnet grant to analyze and study environmental rights under the title “Human rights and the environment in the EU: Towards an inclusive debate”. The three-year project addresses various aspects of the concept of environmental rights, and aims to add to the ongoing discussion, following the recognition of the “right to a clean, healthy, and sustainable environment as a human right that is important for the enjoyment of human rights” (UN Human Rights Council Resolution 48/13).
The project is divided in five thematic areas, which will be addressed in separate seminars. Following the previous two seminars, this third seminar will try to link intergenerational rights, including children rights with the environmental in order to offer additional focus on the interrelationship between environmental degradation and the fulfillment of human rights.
Intergenerational rights, including children rights and the environment (backround)
The undeniable links between environmental degradation and the full enjoyment of the rights of children has long been recognized at the international level. The Convention on the Rights of the Child explicitly mentions the need for “the provision of adequate nutritious foods and clean drinking-water, taking into consideration the dangers and risks of environmental pollution”.
Recently, the links between environmental degradation and the enjoyment of children’s rights received additional focus. The conclusions of both the Human Rights Council and the Special Rapporteur are indicative of the status quo. “Taken as a whole, no group in more vulnerable to environmental harm than children (persons under the age of 18), who make up 30% of the world’s population. Environmental harm has especially severe effects on children under the age of five”.
The increasing body of literature establishes that environmental degradation affects the enjoyment of a wide range of children’s rights. The list would include rights to life, health, development, adequate standard of living, play and recreation, non-discrimination, education and culture.
Furthermore, the rights of future generations, including people that are not yet born, pose additional challenges. On the one hand, almost every single significant multilateral environmental agreement or process on sustainable development underscores the potential effects of environmental harm on future generations. On the other, human rights law is primarily based on the rights of individual human beings.
The “long-term” prospect in environmental multilateral agreements or processes on sustainable development currently rarely goes beyond 2100. As we have already entered the third decade of the 21st century, this means in practice that boys and girls born nowadays, may well be alive “in the long-term” so the rights of future generations in the form of the rights of children or the rights of the unborn are interlinked. The project’s ambition is to explicitly address this rather obfuscated link.
At the policy level, the European Union has been an active leader in promoting children’s rights. The UN Convention on the Rights of the Child has been ratified by all EU countries. Article 3(3) of the EU Treaty establishes the objective for the EU to promote protection of the rights of the child. The Charter of Fundamental Rights of the EU guarantees the protection of the rights of the child by the EU institutions and countries when they implement European law.
The project aims to contribute in ongoing work by the EU on children’s rights, by offering additional focus on the interrelationship between environmental degradation and the fulfillment of human rights.
Visit our website: https://environmentalrights.eu/
Contact: environmentalrights2021@gmail.com
For more information on TIESS see our activities and seminars.
Ανοιχτό Σεμινάριο: Διαγενεακά δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων των παιδιών, και περιβάλλον
| Δευτέρα 15.05.2023
| 18.00
| Ο σύνδεσμος για το ΖΟΟΜ:
https://us02web.zoom.us/j/86025587016?pwd=WUN6dTVQSDFvREJFT3NlZW5vMWdPZz09
| Passcode: 150523
| Δείτε το σεμινάριο ζωντανά στο κανάλι μας στο YouTube
–
Ομιλητές:
Η Ivana Savić (LLM, MBA) θα παρουσιάσει την έννοια της διαγενεακής δικαιοσύνης, συμπεριλαμβανομένων των δικαιώματα των παιδιών και το περιβάλλον από την οπτική του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της ΕΕ. Η παρουσίαση θα επικεντρωθεί στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των διαφόρων εμπλεκόμενων φορέων, καθώς και στις προκλήσεις και τις ευκαιρίες για την αποτελεσματική υλοποίηση των περιβαλλοντικών δικαιωμάτων των παιδιών σε εγχώριο, περιφερειακό και διεθνές πλαίσιο στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου Συνεργασίας και Βιώσιμης Ανάπτυξης.
Η Ivana είναι μια διεθνώς αναγνωρισμένη εμπειρογνώμονας πάνω στα ανθρώπινα δικαιώματα και τη βιωσιμότητα με περισσότερα από 14 χρόνια εμπειρίας στη διεθνή ανάπτυξη, την περιβαλλοντική βιωσιμότητα, την ενέργεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ανάπτυξη πολιτικών και νομοθεσίας. Η Ivana έχει εμπειρία στο σχεδιασμό διαδικασιών και αρχιτεκτονικής για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη βιώσιμη ανάπτυξη, με αποδεδειγμένο ιστορικό στην παραγωγή μετασχηματιστικών αλλαγών και καινοτόμων λύσεων στις αναδυόμενες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε και ειδικά στις διαδικασίες που οδηγούν στο Rio+20 και την υιοθέτηση των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης του ΟΗΕ. Η Ivana είναι υποψήφια διδακτόρισσα στο Ινστιτούτο Ιδιωτικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Leiden με ερευνητικό θέμα Διεθνή Περιβαλλοντικά Δικαιώματα του Παιδιού.
Ο Μάνος Καλαϊντζής (LLM) και ο Στέφανος Κατσούλης (υποψήφιος διδάκτορας) θα μιλήσουν για τη διαγενεακή δικαιοσύνη μέσα από το πρίσμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η διαγενεακή δικαιοσύνη έχει καταστεί ένα κρίσιμο ζήτημα τα τελευταία χρόνια, με την αυξανόμενη συνειδητοποίηση του αντίκτυπου των τρεχουσών ανθρώπινων δραστηριοτήτων στις μελλοντικές γενιές. Η έννοια της διαγενεακής δικαιοσύνης περιστρέφεται γύρω από την ιδέα ότι οι σημερινές γενιές έχουν την ευθύνη να αφήσουν στις μελλοντικές γενιές έναν κόσμο βιώσιμο και δίκαιο, με αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.
Η διαγενεακή δικαιοσύνη δεν ασχολείται μόνο με την περιβαλλοντική βιωσιμότητα αλλά και με τη διασφάλιση ότι οι μελλοντικές γενιές θα έχουν πρόσβαση σε βασικές ανάγκες όπως τροφή, νερό, στέγη και εκπαίδευση. Πολλά ανθρώπινα δικαιώματα σχετίζονται με τη διαγενεακή δικαιοσύνη, όπως, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα στην απόλαυση του υψηλότερου δυνατού επιπέδου σωματικής και ψυχικής υγείας, το δικαίωμα σε ένα υγιές περιβάλλον, το δικαίωμα σε επαρκή τροφή και νερό, το δικαίωμα στην εκπαίδευση, και το δικαίωμα στην πολιτιστική κληρονομιά. Πρόσφατα αναδείχθηκε το δικαίωμα σε ένα υγιές περιβάλλον.
Η χρονική διάσταση της διαγενεακής δικαιοσύνης παρουσιάζει μοναδικές προκλήσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η διαγενεακή δικαιοσύνη ασχολείται με το μακροπρόθεσμο μέλλον, καθιστώντας δύσκολη την εφαρμογή της στο παρόν. Επιπλέον, τα οφέλη από την προώθηση της διαγενεακής δικαιοσύνης δεν είναι άμεσα, δυσκολεύοντας την ώθηση της πολιτικής βούλησης για δράση προς αυτή την κατεύθυνση. Απαιτείται επίσης η ενσωμάτωση των αρχών της διαγενεακής δικαιοσύνης στο διεθνές δίκαιο δικαιωμάτων του ανθρώπου και η ανάπτυξη νέων μεθόδων μέτρησης για την αξιολόγηση του αντίκτυπου των ανθρώπινων δραστηριοτήτων πάνω στις μελλοντικές γενιές. Ωστόσο, τα ανθρώπινα δικαιώματα παρέχουν ένα πλαίσιο για τη διασφάλιση ότι οι ανάγκες και τα συμφέροντα των μελλοντικών γενεών λαμβάνονται υπόψη στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων.
Όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα σε ένα καθαρό, υγιές και βιώσιμο περιβάλλον. Καθώς τα ανθρώπινα δικαιώματα και το περιβάλλον είναι αλληλεξαρτώμενα, ένα καθαρό, υγιές και βιώσιμο περιβάλλον είναι απαραίτητο για την πλήρη απόλαυση ενός ευρέος φάσματος ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως τα δικαιώματα στη ζωή, την υγεία, την τροφή, το νερό, την υγιεινή και την ανάπτυξη, μεταξύ των υπολοίπων. Παρά τις μυριάδες διεθνείς συμφωνίες, καθώς και τις εθνικές νομοθεσίες και πολιτικές, η κατάσταση του περιβάλλοντός μας συνεχίζει να επιδεινώνεται. Οι παγκόσμιες κρίσεις που αντιμετωπίζουμε σήμερα, συμπεριλαμβανομένης της κλιματικής αλλαγής, της απώλειας της βιοποικιλότητας και της ρύπανσης, αντιπροσωπεύουν μερικές από τις μεγαλύτερες απειλές για την ανθρωπότητα, επηρεάζοντας σοβαρά την άσκηση και την απόλαυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η παρουσίαση εξετάζει την πολυπλοκότητα της αναγνώρισης και της εξέλιξης αυτών των εννοιών μέσω της νομολογίας των ευρωπαϊκών δικαστηρίων.
Ο Μάνος είναι πτυχιούχος Νομικής (Α.Π.Θ.), με μεταπτυχιακές σπουδές στο Διακρατικό και Ευρωπαϊκό Εμπορικό Δίκαιο και Διαιτησία (Διεθνές Πανεπιστήμιο), μεταπτυχιακό στο Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο (Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης) και μεταπτυχιακό στο Δημόσιο Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο (KU Leuven). Είναι σπουδαστής στην Εθνική Σχολή Δικαστών. Διετέλεσε διοικητικός βοηθός και βοηθός έρευνας στην «Έδρα Διαπολιτισμικής Πολιτικής της UNESCO» του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Υπήρξε εμπειρογνώμονας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΕΟΚΕ) και έχει εργαστεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως σύμβουλος πολιτικής για συνταγματικές υποθέσεις και υποθέσεις πολιτών.
Ο Στέφανος είναι υποψήφιος διδάκτορας στο Δίκαιο Διεθνών Οικονομικών Οργανισμών στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος στις Διεθνείς Οικονομικές Σχέσεις και πτυχίου Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών από το ίδιο Πανεπιστήμιο. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στο δίκαιο των διεθνών οργανισμών και στο νομικό πλαίσιο των περιφερειακών εμπορικών συμφωνιών, στην Ατζέντα 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, καθώς και σε θέματα σχετικά με την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με έμφαση στα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα. Είναι μέλος διοικητικού προσωπικού του Κέντρου Κατάρτισης και Δια Βίου Μάθησης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και επιστημονικός συνεργάτης στην «Έδρα UNESCO Διαπολιτισμικής Πολιτικής». Υπηρετεί ως Πρόεδρος της UNESCO Νέων Θεσσαλονίκης.
Ο Αστέριος Τσιουμάνης (PhD, MSc), συνιδρυτής του TIESS, και υπεύθυνος του ερευνητικού προγράμματος θα συντονίσει τη συζήτηση. Ο Αστέριος έχει ακαδημαϊκό υπόβαθρο στην αγροτική και περιβαλλοντική οικονομία με τη διδακτορική του διατριβή στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο πάνω στις στάσεις του κοινού απέναντι σε εφαρμογές της σύγχρονης βιοτεχνολογίας, συμπεριλαμβανομένων των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων. Γράφοντας για το Earth Negotiations Bulletin την τελευταία δεκαετία, παρακολουθεί από κοντά τις εξελίξεις στις διεθνείς περιβαλλοντικές συμφωνίες.
–
Πρόγραμμα
6.00- 6.10
Εγγραφές
6.10- 6.15
Καλωσόρισμα– Εισαγωγικά σχόλια
Αστέριος Τσιουμάνης, Διεπιστημονικό Ινστιτούτο Περιβαλλοντικών και Κοινωνικών Ερευνών (TIESS)
6.15- 6.45
Διαγενεακά δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων των παιδιών, και περιβάλλον. Ευρωπαϊκό και διεθνές πλαίσιο.
Ivana Savić
6.45- 7.30
Νομολογία της κλιματικής κρίσης στα συνταγματικά και ανώτατα δικαστήρια και στο ΕΔΔΑ
Μάνος Καλαϊντζής και Στέφανος Κατσούλης
7.30- 7.50
Συζήτηση
7.50- 8.00
Συμπεράσματα
–
Σεμιινάριο
Το σεμινάριο θα διεξαχθεί διαδικτυακά, μέσω Zoom, με έναν περιορισμένο αριθμό προσκλήσεων για φυσική παρουσία, λαμβάνοντας υπόψη τα μέτρα περιορισμού της COVID-19.
Η διαδικτυακή συμμετοχή δεν απαιτεί προηγούμενη εγγραφή. Το σεμινάριο θα διεξαχθεί στα Αγγλικά. Μία περίληψη, η οποία θα περιλαμβάνει τα κύρια μηνύματα, καθώς και όλα τα παραδοτέα του έργου, θα μεταφρασθούν στα Ελληνικά στην ιστοσελίδα του ερευνητικού προγράμματος.
–
Ερευνητικό πρόγραμμα
Το Διεπιστημονικό Ινστιτούτο Περιβαλλοντικών και Κοινωνικών Ερευνών (ΔΙΠΚΕ), σε συνεργασία με μια ομάδα ακαδημαϊκών ερευνητών, διεξάγει ένα ερευνητικό πρόγραμμα, υπό την αιγίδα του προγράμματος Jean Monnet/Erasmus+, με αντικείμενο τη μελέτη και ανάλυση των περιβαλλοντικών δικαιωμάτων υπό τον τίτλο: «Ανθρώπινα δικαιώματα και περιβάλλον στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Προς έναν περιεκτικό διάλογο». Στο πλαίσιο του τριετούς αυτού ερευνητικού προγράμματος θα αναλυθούν διάφορες παράμετροι σχετικές με την έννοια των περιβαλλοντικών δικαιωμάτων. Σκοπός είναι η συμβολή και συμμετοχή στον σχετικό διεθνή δημόσιο διάλογο που αναμένεται να ενταθεί έπειτα από την αναγνώριση του «δικαιώματος σε ένα καθαρό, υγιές, και βιώσιμο περιβάλλον σαν ένα ανθρώπινο δικαίωμα που είναι σημαντικό για την απόλαυση των ανθρώπινων δικαιωμάτων» στις 8 Οκτωβρίου 2021 (UN Human Rights Council Resolution 48/13).
Το πρόγραμμα χωρίζεται σε πέντε θεματικές ενότητες, οι οποίες θα προσεγγισθούν σε ξεχωριστά σεμινάρια. Μετά το πρώτο σεμινάριο που έγινε με θέμα «Το θεμελιώδες δικαίωμα σε ένα υγιές και καθαρό περιβάλλον», και το δεύτερο με θέμα «Τα ανθρώπινα δικαιώματα και η προστασία και αειφορική χρήση της βιολογικής ποικιλότητας», αυτό το τρίτο σεμινάριο θα έχει ως θέμα «Διαγενεακά δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων του παιδιού και περιβάλλον» και θα προσπαθήσει να συνδέσει τα διαγενεακά δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων των παιδιών, με το περιβάλλον, προκειμένου να προσφέρει μία πρόσθετη εστίαση στη σχέση μεταξύ της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και της εκπλήρωσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Διαγενεακά δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων του παιδιού και περιβάλλον
Οι αδιαμφισβήτητοι δεσμοί μεταξύ της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και της πλήρους άσκησης των δικαιωμάτων των παιδιών έχουν αναγνωριστεί εδώ και καιρό σε διεθνές επίπεδο. Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού αναφέρει ρητά την ανάγκη για «παροχή επαρκών θρεπτικών τροφίμων και καθαρού πόσιμου νερού, λαμβάνοντας υπόψη τους κινδύνους από τη μόλυνση του περιβάλλοντος».
Πρόσφατα, οι δεσμοί μεταξύ της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και της άσκησης των δικαιωμάτων των παιδιών ήρθαν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Τα συμπεράσματα τόσο του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων όσο και του Ειδικού Εισηγητή είναι ενδεικτικά του status quo. «Συνολικά, καμία ομάδα δεν είναι πιο ευάλωτη σε περιβαλλοντικές βλάβες από τα παιδιά (άτομα κάτω των 18 ετών), τα οποία αποτελούν το 30% του παγκόσμιου πληθυσμού. Η περιβαλλοντική βλάβη έχει ιδιαίτερα σοβαρές επιπτώσεις σε παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών».
Ο αυξανόμενος όγκος της βιβλιογραφίας βεβαιώνει ότι η υποβάθμιση του περιβάλλοντος επηρεάζει την άσκηση ενός ευρέος φάσματος δικαιωμάτων των παιδιών. Ο κατάλογος περιλαμβάνει δικαιώματα στη ζωή, στην υγεία, στην ανάπτυξη, σε επαρκές βιοτικό επίπεδο, στο παιχνίδι και στην ψυχαγωγία, στη μη διάκριση, στην εκπαίδευση και στον πολιτισμό.
Επιπλέον, τα δικαιώματα των μελλοντικών γενεών, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων που δεν έχουν ακόμη γεννηθεί, θέτουν πρόσθετες προκλήσεις. Από τη μία πλευρά, σχεδόν κάθε σημαντική πολυμερής περιβαλλοντική συμφωνία ή διαδικασία για τη βιώσιμη ανάπτυξη υπογραμμίζει τις πιθανές επιπτώσεις της περιβαλλοντικής βλάβης στις μελλοντικές γενιές. Από την άλλη, το δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων βασίζεται πρωτίστως στα ατομικά δικαιώματα που αναφέρονται σε φυσικά πρόσωπα.
Η «μακροπρόθεσμη» προοπτική στις διεθνείς περιβαλλοντικές συμφωνίες για αειφορική ανάπτυξη σπάνια υπερβαίνει το 2100. Καθώς έχουμε ήδη εισέλθει στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, αυτό σημαίνει στην πράξη ότι πολλά από τα παιδιά που γεννιούνται σήμερα θα ζουν το 2100, δηλαδή «μακροπρόθεσμα», και ως εκ τούτου τα δικαιώματα των μελλοντικών γενιών είναι αλληλένδετα με τα δικαιώματα των παιδιών. Η φιλοδοξία του έργου είναι να αντιμετωπίσει με σαφήνεια αυτόν τον μάλλον θολό δεσμό.
Σε επίπεδο πολιτικής, η Ευρωπαϊκή Ένωση προώθησε ενεργά τα δικαιώματα των παιδιών. Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού έχει επικυρωθεί από όλες τις χώρες της ΕΕ. Το άρθρο 3 παράγραφος 3 της Συνθήκης ΕΕ θέτει ως στόχο της ΕΕ την προώθηση της προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού. Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ εγγυάται την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού μέσω των θεσμικών οργάνων και των κρατών της ΕΕ όταν εφαρμόζουν το Ευρωπαϊκό δίκαιο.
Το έργο στοχεύει να συνεισφέρει στο εν εξελίξει έργο της ΕΕ για τα δικαιώματα των παιδιών, δίνοντας έμφαση στη σχέση μεταξύ της υποβάθμισης του περιβάλλοντος και της εκπλήρωσης των σχετικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Επισκεφθείτε: https://environmentalrights.eu/
Επικοινωνία: environmentalrights2021@gmail.com
Περισσότερες πληροφορίες πάνω στις δραστηριότητες και τα σεμινάρια του TIESS.